ஒரே கதை… வேறு நாடு! – பலோசிஸ்தான் பாகிஸ்தானை பிரிக்க வருகிறது! – இந்தியாவின் பழைய கதையை மீண்டும் காணப்போகிறோமா?

பலோசிஸ்தான் என்பது பாகிஸ்தானின் தென்மேற்கு பகுதியில் அமைந்துள்ள ஒரு பரந்த மற்றும் வளமான நிலப்பகுதி. இது பாகிஸ்தானின் மொத்த நிலப்பரப்பில் சுமார் 44% இற்கு மேற்பட்ட பகுதியை கொண்டுள்ளது, ஆனால் மக்கள் தொகை மிகக் குறைவாக உள்ளது. இந்த நிலப்பகுதி இயற்கை வளங்களால் செழிப்புடன் உள்ளது. குறிப்பாக இயற்கை எரிவாயு (natural gas), துருவல், தாமிரம், உப்புத்தொட்டிகள் மற்றும் பல்வேறு முக்கியமான கனிமங்களும், பசுமை வளங்களும் இங்கு காணப்படுகின்றன. பலோசிகள் இந்த வளங்கள் தங்கள் சமூகத்திற்கு எந்தவித பயனும் தராமல் பாகிஸ்தான் அரசால் கொள்ளையடிக்கப்படுகின்றன என குற்றம் சாட்டுகின்றனர். தங்களின் கலாசாரம், மொழி மற்றும் அடையாளங்கள் ஒடுக்கப்படுவதை அவர்கள் தொடர்ந்து எதிர்க்கின்றனர்.

வரலாற்றுப் பின்னணி (Historical Background)

1947-ல் பிரிட்டிஷ் இந்தியா விலகியபோது, இந்தியா மற்றும் பாகிஸ்தான் என்ற இரு நாடுகளாக பிரிந்தது. பலோசிஸ்தான் அப்போது ‘கலாட் மாநிலம்’ எனும் சுயாட்சி அரசாக இருந்தது. அந்த அரசாங்கம் சுதந்திரத்தை தேர்ந்தெடுத்தது. ஆனால் 1948-ல் பாகிஸ்தான் இராணுவம் பலோசிஸ்தானை கட்டாயமாக இணைத்தது. இந்த நடவடிக்கை பலோசிகள் மத்தியில் அதிர்ச்சியை ஏற்படுத்தியது. இதற்குப் பின்னால் பல சிறுகுழுக்கள் மற்றும் இயக்கங்கள் பலோசிஸ்தான் விடுதலையை நோக்கி போராட்டங்களை தொடங்கின. ஐம்பதுகளிலும், எழுபதுகளிலும், மற்றும் இருபதாம் நூற்றாண்டின் பிற்பகுதியிலும் பெரும் எழுச்சிகள் இடம்பெற்றன. 2000-ஆம் ஆண்டுகளில் தொடங்கிய சமீபத்திய எழுச்சிகள் இன்று வரை தொடர்கின்றன.

பாகிஸ்தானின் தாக்குதல் மற்றும் மனித உரிமை மீறல்கள்
(Human Rights Violations)

பலோசிஸ்தானில் பாகிஸ்தான் இராணுவம் மற்றும் அதன் ரகசிய ஆய்வு அமைப்பான ISI பல்வேறு அடக்குமுறைகளை கடுமையாக பயன்படுத்துகின்றன. ஆர்ப்பாட்டக்காரர்கள் மற்றும் அரசை விமர்சிக்கும் பொதுமக்கள் அடிக்கடி கடத்தப்படுகிறார்கள் (abductions), “missing persons” என அழைக்கப்படுகிறார்கள். சிலர் துன்புறுத்தப்பட்டு, கொல்லப்படுகின்றனர். மனித உரிமை செயற்பாட்டாளர்கள், சமூக ஆர்வலர்கள், ஊடகவியலாளர்கள் தாக்கப்பட்டும், மிரட்டப்பட்டும் வருகின்றனர். சிலர் நேரடியாக உயிரிழக்க, சிலர் நாட்டைவிட்டு தப்பிச் செல்ல வேண்டிய நிலைக்கு தள்ளப்படுகின்றனர்.

பொதுமக்கள் மீது வன்முறை, இராணுவ சுற்றிவளைப்புகள், விமானப்படை தாக்குதல்கள் தொடர்ந்து நடைபெற்று வருகின்றன. வெறிச்சோடப்பட்ட கிராமங்கள், மருத்துவ வசதி, கல்வி, வேலை வாய்ப்புகள் மறுக்கப்படுதல் ஆகியவை நிலையாகும். பாகிஸ்தான் அரசு இவற்றை அதிகாரபூர்வமாக நிராகரிக்க, சர்வதேச மனித உரிமை அமைப்புகள் மற்றும் புலம்பெயர் பலோசி சமூகங்கள் இதனை உறுதி செய்யும் ஆதாரங்களை வெளியிடுகின்றன.

இந்தியாவின் பங்கு (India’s Role)

இந்தியா பலோசிஸ்தானில் நடைபெறும் மனித உரிமை மீறல்களை கவனத்துக்கொண்டு வரும் நாடுகளில் ஒன்றாக இருக்கிறது. குறிப்பாக இந்திய ஊடகங்கள் மற்றும் சமூக ஊடகங்கள் பலோசிஸ்தான் விடுதலை கோரிக்கையை தொடர்ந்து பேசுகின்றன. பிரதமர் நரேந்திர மோடி 2016-ம் ஆண்டு தனது சுதந்திர தின உரையில் பலோசிஸ்தானைப் பற்றி பேசினார், இது சர்வதேச ஊடகங்களின் கவனத்தை பெற்றது. இந்திய இராணுவத்தின் ஓய்வு பெற்ற உயர் அதிகாரிகள், தேசிய பாதுகாப்பு நிபுணர்கள் பலோசிஸ்தான் மக்களுக்கு மனிதாபிமான உதவி வழங்க வேண்டியதற்கான முக்கியத்துவத்தை வலியுறுத்துகின்றனர்.

இந்தியாவின் கடைபிடிப்பு பார்வை, திறந்த ஆதரவாக இருக்காமலும், பலோசிகளின் குரல் உலகை அடைய உதவுகிறது. இந்தியா பல நாடுக்களில் உள்ள பலோசி புலம்பெயர் குழுக்களுடன் உறவுகளை வலுப்படுத்துகிறது. இது தொடர்பாக சில பாதுகாப்பு ஆய்வாளர்கள், இந்தியா பலோசிஸ்தான் விடுதலையை புவியியல் மற்றும் உள்நாட்டு பாதுகாப்பு கணக்கீடாக பார்க்கிறது எனக் கூறுகின்றனர்.

சமூக ஊடகங்கள் (Social Media) மற்றும் விழிப்புணர்வு

இணையத்தின் வளர்ச்சி பலோசிஸ்தான் விடுதலை இயக்கத்திற்கு புதிய ஒளி அளித்துள்ளது. சமூக ஊடகங்கள் மூலம் உண்மை நிலைமைகள் வெளிக்கொண்டு வருவதால், உலக நாடுகள் இந்த பிரச்சனையை கவனிக்க ஆரம்பித்துள்ளன. Twitter, Facebook, YouTube, Instagram போன்ற பிளாட்ஃபாரங்களில் #FreeBalochistan ஹாஷ்டேக் பரவலாகப் பயன்படுத்தப்படுகிறது. பலோசி டயஸ்போரா (diaspora), குறிப்பாக ஐரோப்பா, அமெரிக்கா, கிழக்காசியா போன்ற பகுதிகளில் வாழும் பலோசிகள் இணையத்தின் மூலம் தொடர்ந்து விழிப்புணர்வு ஏற்படுத்துகின்றனர்.

அவர்களின் வீடியோ புகார்கள் (video testimonies), நேரலைகள், ஆவணப்படங்கள் உலகம் முழுவதும் பரவுகின்றன. முக்கியமான ஊடகங்கள் கூட இப்பொழுது பலோசிஸ்தானில் நடக்கும் நிகழ்வுகளை புறக்கணிக்க முடியாத நிலைக்கு வந்துள்ளன. இணையம், குறிப்பாக குறைந்த செலவில் தகவல் பரிமாற்றம், பலோசிகளுக்கு ஒரு சக்திவாய்ந்த ஆயுதமாக மாறியுள்ளது. பாகிஸ்தான் அரசும் இதனை தடுக்கும் நோக்கத்தில் பல இணைய தளங்களை தடை செய்துள்ளது.

சர்வதேசச் செவிசாய்ப்பு
(Global Attention)

பலோசிஸ்தானில் நடைபெறும் மனித உரிமை மீறல்களுக்கு சர்வதேச அளவில் ஆதரவு மெதுவாக வந்தாலும், முக்கியமான நாடுகள் மற்றும் அமைப்புகள் இதனை கவனிக்கத் தொடங்கியுள்ளன. அமெரிக்கா, ஐரோப்பிய யூனியன், ஐக்கிய நாடுகள் சபை, மற்றும் மனித உரிமை மேற்பார்வை அமைப்புகள் பலோசிஸ்தானில் உள்ள பிரச்சனைகளை பதிவு செய்துள்ளன. ஆனால் பெரும்பாலான நாடுகள் பாகிஸ்தானுடன் தங்களின் அரசியல் மற்றும் வர்த்தக உறவுகளை கருதி திறந்தவெளியில் பலோசிஸ்தானுக்குத் துணை நிற்கவில்லை.

ஜெர்மனி, கனடா, நெதர்லாந்து, நோர்வே போன்ற நாடுகள் மனித உரிமை மீறல்களை விமர்சித்து வருகின்றன. பல நாடுகள் பாகிஸ்தானை அழுத்தம் கொடுத்து, சர்வதேச விசாரணைகள் மேற்கொள்ள வலியுறுத்துகின்றன. எவ்வாறாயினும், பலோசிஸ்தான் விடுதலைக்கு நேரடியாக ஆதரவு தரும் நாடுகள் எண்ணிக்கையாக குறைவாகவே உள்ளன. இது பாகிஸ்தானின் உயர் ராணுவ அதிகாரம் மற்றும் கூடுதல் நட்புறவுகள் காரணமாகும்.

சீனாவின் பங்கு (China’s Role)

பலோசிஸ்தானில் சீனாவின் பங்கு ஒரு மிக முக்கியமான அம்சமாக உருவெடுத்துள்ளது. Belt and Road Initiative (BRI) திட்டத்தின் முக்கியமான கூறாக சீன-பாகிஸ்தான் பொருளாதார வழிமுறை (CPEC) உள்ளது. இந்த திட்டம் பலோசிஸ்தானின் முக்கியமான துறைமுகமான க்வாதர் (Gwadar port) வழியாக செல்கிறது. இந்த திட்டம் சீனாவுக்கு இந்தியப் பெருங்கடலில் செல்வதற்கான குறுக்கு வழியை வழங்குகிறது, இது வர்த்தக மற்றும் ராணுவ ரீதியாக முக்கியமானது.

பலோசிகள் இந்த திட்டம் தங்களின் அனுமதியின்றி நடைமுறைக்கு கொண்டு வரப்பட்டதாகவும், இதன் மூலம் அவர்கள் இயற்கை வளங்கள் சீனாவுக்கும் பாகிஸ்தானுக்கும் இடையே பங்கீடு செய்யப்படுவதாகவும் குற்றம் சாட்டுகின்றனர். இந்த திட்டத்துக்கு எதிராக பலோசி போராளிகள் தாக்குதல்களை நடத்துகின்றனர். சில சமயங்களில் சீன ஊழியர்கள் குறிவைக்கப்பட்டதும், பாதுகாப்பு முகாம்கள் தாக்கப்பட்டதும் பதிவாகியுள்ளது. சீனாவும் பாகிஸ்தானும் இணைந்து இந்த பகுதிகளில் இராணுவம் மற்றும் தீவிர கண்காணிப்பு அமைப்புகளை ஏற்படுத்தியுள்ளன.

எதிர்காலம் (Future)

பலோசிஸ்தானின் சுதந்திரம் என்பது ஒரு சிக்கலான, ஆனால் தீர்வு தேவைப்படும் அரசியல், புவியியல் மற்றும் மனித உரிமை பிரச்சனையாகும். இது இன அடையாள உரிமைப் போராட்டமாக பார்க்கப்படுகிறது. இந்தியா, அமெரிக்கா, ஐ.நா போன்ற நாடுகள் தங்கள் மதிப்பீடுகளை மேற்கொண்டு, பாகிஸ்தானை உரிய நடவடிக்கைகளை எடுக்க அழுத்த வேண்டும். பலோசிகளுக்கு அரசியல் உரிமைகள், கல்வி மற்றும் வேலை வாய்ப்புகள் வழங்கப்பட வேண்டும்.

இந்த பிரச்சனையில் சர்வதேச அமைப்புகள் நடுநிலை arbitrator ஆக செயல்பட்டு, அமைதியான உரையாடலுக்கான சூழ்நிலையை உருவாக்க வேண்டிய தேவை உள்ளது. பலோசிகள் தங்களது உரிமைகளுக்காக எப்போதும் பேசியுள்ளனர். ஆனால் பாகிஸ்தான் அரசு, ராணுவ வன்முறை மூலம் பதிலளித்து வருவது நிலைப்பாட்டை மேலும் மோசமாக்குகிறது. சர்வதேச கவனத்துடன், இந்த நிலைமையை மாற்றுவது சாத்தியமாக இருக்கலாம்.

முடிவு (Conclusion)

பலோசிஸ்தான் ஒரு வன்முறைக்கு உள்ளாகும் சமூகத்தின் குரலாக மட்டுமல்லாமல், ஒரு சுயத்தன்மை மற்றும் அடையாளத்திற்கான போராட்டத்தின் பிரதிநிதியாக மாறியுள்ளது. பாகிஸ்தான் அரசு மேற்கொள்ளும் ஒடுக்குமுறைகளும், உலக நாடுகள் அமைதியாக இருப்பதும் இந்த பிரச்சனையை மேலும் தீவிரமாக்குகின்றன. ஆனால் இணையம், புலம்பெயர் சமூகங்கள் மற்றும் மனித உரிமை அமைப்புகள் மூலம் உண்மை வெளிக்கொண்டு வருகிறது. நாளை இக்குரல் உலக அரசியலில் முக்கிய இடத்தைப் பெறும் என்பதில் மாற்றமில்லை. பாகிஸ்தானுக்கும், உலக நாடுகளுக்கும் உணர்ந்து செயல்பட வேண்டிய நேரம் இது தான்.

இந்த இணையத்தளம் AI தொழில்நுட்பத்தின் துணையுடன் செயற்படுத்தப்பட்டு வருகின்றது என்பதை அன்பான வாசகர்களுக்கு தெரிவித்துக் கொள்கின்றோம்.